Πέμπτη 14 Σεπτεμβρίου 2023
Οι Άγιοι έρχονται να σώσουν το μικρό υπόλοιπο που ακολουθεί τον Ουρανό
Μήνυμα του Αγίου Αντωνίου της Παδούας δοθέν στον Mario D'Ignazio, Όρατα του Ευλογημένου Κήπου στην Brindisi, Ιταλία στις 3 Αυγούστου 2023
Προσευχήσου, προσευχήσου. Απομάκρυνε τον διαστρεβλωμένο εαυτό σου για χάρη του Θεού.
Βάλτε τον Θεό στο κέντρο της ζωής σας. Εγκαταλείψτε τον κόσμο, το κακό, την αμαρτία. Οι Άγιοι έρχονται να σώσουν το μικρό υπόλοιπο που ακολουθεί τον Ουρανό, Εκκλησία των Τελευταίων Χρονών σχηματισμένη από μέλη που θα αγιαστούν με τον καιρό.
Καθαρίστε τους εαυτούς σας προσευχόμενοι το ΡΟΖΆΡΙΟ. Το Ροζάριο κάνει θαύματα μέσα σου.
Πίστεψε, πίστεψε στον Ιησού τον Καλό Βοσκό. Σώζει, ελευθερώνει, θεραπεύει αυτούς που Τον επικαλούνται με ειλικρινή καρδιά.
Ακολούθησε την Θεία Μητέρα, τη Άμωμη Αντίληψη, Βασίλισσα και Συρρυδοτήρα. Ήταν το Πρώτο Ταμπού για τον Ιησού, η πρώτη Χριστιανή και Μαθήτρια του ΧΡΙΣΤΟΎ-ΘΕΟΎ.
Ανέφερε Ροζάρια, Ροζάρια, Ροζάρια.
Αγάπησε το Θείο Βρέφος Ιησού, προσκύνησέ Τον, μιμήσου Τον.
Οι Καιροί είναι άνομοι, γεμάτοι κακό. Δέκα βασιλιάδες του Αντιχρίστου θα κυβερνήσουν τον κόσμο. Μην φοβάσαι, προχωρήστε μπροστά. Μη απελπίζεσαι, πήγαινε παρακάτω.
Μην υποχωρείς, αναζήτησε την ειρήνη της καρδιάς σου. Υμνήστε τον Γιαχβέ, υμνήστε τον Θεό. Ο Αντίχριστος θα έρθει στις Εσχατες Χρόνους.
Προετοιμάστε τις καρδιές να δεχτούν το Θείο Πνεύμα, η Νέα Πεντηκοστή θα είναι εκεί. Προσευχήσου, αγάπησε, νηστεύσε, κάντε αποκατάσταση ζημιών.
Εμπιστευτείτε τον Θεό Πατέρα Παντοδυναμότητα. Πίστεψε στο Ευαγγέλιο, διαλογίσου πάνω σε αυτό.
Προσευχήσου για αυτούς που πλανώνται. Διόρθωσε με αγάπη.
Προσευχήσου στον Θείο Βρέφος Ιησού. Αμήν.
Προσευχή στο Θείο Βρέφος Ιησού
δοθέν από τον Άγιο Αντώνιο της Παδούας στον Mario D'Ignazio στις 3 Αυγ. 2023
Θείο Βρέφος, Αιώνιος Υιός του Πατέρα, αποδέξου την προσευχή μου.
Άκουσε τις δεήσεις μου και δώσέ Τις.
Γίνε για μένα δύναμη και προστασία στον πειρασμό, στην στενοχώρια. Μην με αφήνεις μόνος μου, παρηγόρησε με, λύτρωσε με από την ανικανότητα.
Καθάρισέ με, κάνε με ένα μαζί σου, Άγιο Λόγο.
Δόξα σε Εσένα, τιμή και δύναμη στο εξύψωσες Όνομα Σου.
Ευλόγησε εμένα και ολόκληρη την ανθρωπότητα που κινδυνεύει να χάσει την πίστη της.
Οδήγησε το ποίμνιό Σου, δώσε ειρήνη στις πληγωμένες καρδιές. Αμήν.
Άγιος Αντώνιος της Παδούας
Περίπου εξακόσια πενήντα χρόνια πριν, στη Λισαβόνα, την πρωτεύουσα της Πορτογαλίας, γεννήθηκε ένα αγόρι που βαφτίστηκε Φερδινάνδος. Συνήθως τον φώναζαν Φέρδι για συντόμευση.
Σύντομα αποδείχτηκε ότι ο Φέρδι ήταν ένα λαμπρό παιδί. Στο σχολείο ήταν πολύ μπροστά από τα άλλα παιδιά, και οι απαντήσεις που έδινε ήταν πάντα σωστές. Αυτό συνέβαινε επειδή πρόσεχε πολύ στην τάξη. Επίσης διάβαζε όλα τα βιβλία που μπορούσε να βρει στα χέρια του. Έτσι είναι κατανοητό ότι όταν, σε ηλικία δεκαπέντε ετών, στον Φέρδι δόθηκε η επιλογή να γίνει αξιωματικός ή πολιτειακός παράγοντας, δεν επέλεξε κανένα από τα δύο, αλλά πήγε στο μοναστήρι μόνο και μόνο για να συνεχίσει να μαθαίνει. Στην πραγματικότητα, ήθελε να γίνει μεγάλος λόγιος.
Όταν ο Φέρδι σπούδασε για οκτώ χρόνια, έλαβε την ιερή χειροτονία του πρεσβυτέρου και σύντομα μετά από αυτό επρόκειτο να γίνει καθηγητής. Ωστόσο, τα πράγματα εξελίχθηκαν διαφορετικά. Ακριβώς εκείνη τη στιγμή, οι θνητά λείψανα πέντε Φραγκισκανών, που λίγο πριν είχαν μαρτυρήσει ως ιεραπόστολοι στην Αφρική, μεταφέρθηκαν πίσω στην Πορτογαλία με μεγάλες εορταστικές εκδηλώσεις. Στους νεκρούς σώματα των ηρώων της πίστης, ο Φέρδι κατέληξε στο συμπέρασμα ότι θα ήταν πολύ πιο τιμηρό να γίνει μάρτυρας. Επομένως εισήλθε στην Τάξη του Αγίου Φραγκίσκου και από τότε πήρε το νέο μοναχικό όνομα Αντώνιος.
Από την πρώτη στιγμή που ο Αντώνιος πέρασε με τους Φραγκισκανούς, επιθυμούσε να πάει στην Αφρική ως ιεραπόστολος, για να μαρτυρήσει γρήγορα όσο το δυνατόν περισσότερο για την πίστη. Η φιλοδοξία ωθούσε τον νεαρό μοναχό σε αυτή τη λανθασμένη πορεία· ήθελε να γίνει διάσημος, πάση θυσία.
Τελικά, οι ανώτεροι υποχώρησαν στις επίμονες παρακλήσεις του επιδιωκόμενου. Με χαρά ο Αντώνιος επιβιβάστηκε στο πλοίο στη Λισαβόνα και απέπλευσε, όπως νόμιζε, προς τη δόξα, αλλά τα πράγματα εξελίχθηκαν διαφορετικά. Όλα πήγαν στραβά για αυτόν. Έφτασε στην Αφρική σοβαρά άρρωστος. Για πολύ καιρό αιωρήθηκε ανάμεσα στη ζωή και τον θάνατο. Δεν υπήρχε καμία δυνατότητα να κηρύξει το Ευαγγέλιο, ούτε μαρτυρίου, έτσι ώστε στον Αντώνιο ανέβλυσε η πεποίθηση ότι ο Θεός δεν ήθελε να είναι ιεραπόστολος. Ταυτόχρονα, γέμιζε όλο και περισσότερο με τη σκέψη ότι η αληθινή και πραγματική δόξα ενός Χριστιανού συνίσταται στην φτώχεια και την ταπεινοφροσύνη και την χαμηλότητα. Το ίδιο ίσχυε για τον Χριστό, που ήταν Θεός και έγινε άνθρωπος. Από τώρα λοιπόν ο νεαρός με τη μεγάλη καρδιά ήθελε να επιδιώξει μόνος αυτή τη δόξα.
Ο Αντώνιος επέστρεψε σπίτι. Αλλά μια καταιγίδα παρέσυρε το ιστιοφόρο από την σωστή πορεία και αντί να προσγειωθεί στη Λισαβόνα, το πλοίο αγκυροβόλησε στην ιταλική ακτή. Και πάλι όλα είχαν πάει στραβά, αλλά τώρα ο Αντώνιος βρισκόταν στον ευθύ δρόμο προς την πραγματική χριστιανική δόξα στη χαμηλότητα, γιατί στην Ιταλία κανείς δεν τον ήξερε, κανείς δεν γνώριζε για τη μόρφωσή του και έτσι φτωχός είχε γίνει που δεν διέθετε τίποτα άλλο εκτός από το σκισμένο ράσο της τάξης του.
Τότε ο Αντώνιος αποφάσισε να περπατήσει στην Ασίζη, όπου εκείνη την εποχή συγκεντρωνόταν μεγάλος αριθμός αδελφών γύρω από τον άγιο ιδρυτή της τάξης, Φραγκίσκο. Ο νεαρός μοναχός ξεκίνησε και όταν έφτασε στην Ασίζη, παράξενος και απαρατήρητος, εξαφανίστηκε μέσα στο πλήθος των αδελφών, γιατί κανείς δεν ήξερε τίποτα για τη μόρφωσή του, και όταν η συνέλευση διαλύθηκε, ένας από τους ανωτέρους, με καλοσύνη, φρόντισε τον φαινομενικά αμαθή μοναχό και τον οδήγησε σε ένα φτωχικό μοναστήρι. Εκεί ο ξένος έπρεπε να βοηθάει τους μεγαλύτερους μοναχούς ως υπηρετικός αδελφός. Εκεί, λοιπόν, ο Αντώνιος βρήκε δόξα με ταπεινοφροσύνη σύμφωνα με το παράδειγμα του Χριστού.
Αλλά μετά από ένα χρόνο, σύμφωνα με την πρόνοια του Θεού, όλα εξελίχθηκαν εντελώς διαφορετικά ξανά. Κάποτε υπήρχε μια εκατονταετηρίδα. Πολλοί μοναχοί, Φραγκισκανοί και Δομινικανοί ήταν παρόντες, και ο επίσκοπος ζήτησε έναν-έναν να εκφωνήσουν ένα πανηγυρικό κήρυγμα. Αλλά ένας μετά τον άλλον απολογήθηκαν λέγοντας ότι δεν είχαν μελετήσει το κήρυγμα και ότι δεν μπορούσαν να μιλήσουν απροετοίμαστοι. Τελικά ο επίσκοπος κάλεσε τον αδελφό Αντώνιο, που όλοι θεωρούσαν αμαθή. Ο Αντώνιος αντιστάθηκε στην αρχή λέγοντας ότι προτιμούσε να πλύνει τα πιάτα της κουζίνας, ήταν καλός σε αυτό. Αλλά όταν ο επίσκοπος επέμεινε, ο απλός αδελφός άρχισε να μιλάει. Στην αρχή μίλησε απλά και ξεκάθαρα, έτσι ώστε οι Φραγκισκανοί είχαν ήδη αρχίσει να ντρέπονται μπροστά στους παρόντες Δομινικανούς. Αλλά τότε η φωτιά κυρίευσε τον κηρύττη, και μίλησε τόσο θερμά και διαφωτιστικά που όλοι δήλωσαν αργότερα ότι δεν είχαν ξανακούσει ποτέ τέτοια ένδοξα λόγια στη ζωή τους.
Από εκείνη την ώρα ο Αντώνιος δεν είχε ανάπαυση. Παντού έπρεπε να κηρύξει. Όπου κι αν εμφανιζόταν, οι άνθρωποι έτρεχαν κατά χιλιάδες. Σε μερικά από τα κηρυγματά του καταμετήρησαν έως τριάντα χιλιάδους ακροατές. Τα λόγια του ήταν αρκετά αυστηρά όταν χρειάζονταν. Αλλά συχνότερα μιλούσε με αγάπη και καλοσύνη. Αναρίθμητοι άνθρωποι άλλαξαν τη ζωή τους ως απάντηση στα κηρυγματά του. Η ζήλια και ο μίσος εξαφανίστηκαν, και εκεί που προηγουμένως επικρατούσαν οι κακές πράξεις, άνθησαν τα καλά έργα. Ο Αντώνιος φρόντιζε ιδιαίτερα τους φτωχούς και τους καταπιεσμένους, και το κάνει ακόμα, γιατί διαφορετικά εκατομμύρια άνθρωποι δεν θα στρέφονταν σε χιλιάδες ανάγκες στον έναν που έγινε ένας από τους μεγαλύτερους βοηθούς έκτακτης ανάγκης όλων των εποχών.
Στις 13 Ιουνίου του 1231, ο Άγιος Αντώνιος πέθανε στην Πάδοβα, όπου πέρασε το τελευταίο μέρος της ζωής του και εκεί θάφτηκε, μετά από μια ζωή γεμάτη δουλειά προς υπηρεσία Θεού και ανθρώπου.
Οι προφητείες των Εσχάτων Χρόνων που δόθηκαν στον Μάριο Ντ' Ιγνάζιο, οραματιστή του Ευλογημένου Κήπου στην Μπρίντιζι
Πηγές: